Çocuklarla yapacağım etkinliklerin bazıları önceden
planladığım, malzemelerini hazırladığım işler oluyor. Ama bazen, karşıma bir
şey çıkıyor, “Biz bununla ne kadar eğleniriz” diyorum ve sanırım en eğlenceli
olanlar da kendiliğinden gelişenler oluyor.
Dün akşam markette, içi boşalmış çok büyük bir kutu gördüm. Alabileceğimi
söylediler ve eve getirdim. Daha kapıdan girip kutuyu yere koyduğum anda
kocaman bir gülümseme aldım. Sonra, bu kutunun içine girebileceğini, istediği
gibi boyayabileceğini ve oynayabileceğini söylediğimde heyecan ve neşe iadesi
paha biçilemezdi. Evet, o koca kutuyu taşımak ve kapılardan geçirmek için
uğraştığıma kesinlikle değdi :)
Sadece kutunun içine girip oynamak bile hoşlarına gitti. Kardeşler
için de birlikte yapabilecekleri, birlikte eğlenebilecekleri ve kardeşlik
bağının görünür hale geleceği etkinliklerden biri. Bizim küçük kardeş henüz 1
yaşında olmasına rağmen, abisiyle kutunun içinde oynamak çok hoşuna gitti. Ve abi
de, o kadar keyif almıştı ki oyundan, kardeşiyle paylaşmakta sakınca görmedi.
Gerisi çocuğun hayal gücüne kalmış. Büyük bir kutu, bir kutu
pastel boya ve bir mutlu çocuk :) Rüzgar, roket yapmayı seçti. Roketin içine
hız göstergeleri, robotlar, pencereler ve hayalindeki pek çok şeyi çizdi. Anneler
için de, çocuğun çok keyif alarak uzunca bir süre kendi kendine oyalandığı bir
etkinlik olmasıyla beğeni sebebi ;)